W silniku typ 023 produkcji Zakładów Metalowych DEZAMET jest stosowany iskrownik-prądnica nr 017.08.000.00.0 o mocy 20 W i napięciu 6 V. Element ten ma duży wpływ na właściwą pracę silnika i osiąganą przez niego moc. Niewłaściwe ustawienie, czy wyregulowanie zapłonu powoduje trudności w uruchomieniu silnika, metaliczne stuki w nim oraz „kichanie" w gaźniku przy przedwczesnym zapłonie. Przy późniejszym zapłonie występuje nadmierne grzanie się silnika i układu wydechowego, strzelanie w tłumiku, zbyt duże zużycie paliwa oraz wolne nabieranie obrotów. W obu przypadkach silnik nie rozwija pełnej mocy. Silniki ten ma stałe wyprzedzenie zapłonu wynoszące 27° co odpowiada 3 mm drogi tłoka przed ZZ (zwrot zewnętrzny). Ustawienie zapłonu sprawdza się przez ustalenie momentu rozwarcia styków przerywacza, przy jednoczesnym ustaleniu położenia tłoka względem ZZ. W tym celu, po wykręceniu świecy zapłonowej, w otwór głowicy wkręca się czujnik zapłonu lub suwmiarkę z głębokościomierzem, przez pokręcenie kołem magnesowym ustala się ZZ. Jednocześnie pomiędzy styki przerywacza wkłada się pasek bibułki (np. z papierosa) i cofa się koło magnesowe w lewo. Przy prawidłowo ustawionym zapłonie rozwarcie styków przerywacza powinno nastąpić 3mm przed GMP (górny martwy punkt) i jednocześnie włożona bibułka między styki przerywacza powinna dać się wysuwać. Przy pokręceniu w lewo wcześniejsze rozwarcie styków (zwolnienie bibułki) wskazuje na opóźniony zapłon, natomiast późniejsze rozwarcie wskazuje na zapłon przedwczesny. Zapłon reguluje się przez odpowiednie ustawienie podstawy iskrownika. W tym celu należy poluzować 3 śruby (rys.1) mocujące podstawę iskrownika. Przedwczesny zapłon opóźnia się przez przekręcenie podstawy w prawo, a opóźniony zapłon przyspiesza się przez przekręcenie podstawy w lewo.  Po ustawieniu zapłonu należy jeszcze raz sprawdzić prawidłowość jego ustawienia. Zapłon można ustawiać podstawą iskrownika bez zdejmowania koła magnesowego, jeżeli będzie stosowany odpowiednio wąski klucz 8 mm umożliwiający dojście do śrub.  Zbyt duża lub zbyt mała szczelina przerywacza powoduje trudności w uruchomieniu silnika oraz nierówną jego pracę, zwłaszcza przy wyższych obrotach. Takie same objawy dają też nadpalone styki przerywacza. Po stwierdzeniu silnego nadpalenia styków należy sprawdzić czy kondensator nie ma przebicia lub luźnego osadzenia w podstawie iskrownika.  Prawidłowa szczelina przerywacza powinna wynosić 0,3—0,4 mm. Sprawdza się ją szczelinomierzem, który wsuwa się między styki przerywacza (rys.2) Zbyt małą lub zbyt dużą szczelinę należy wyregulować. Zluzowany korpus regulacji przerywacza –2- przesuwa się w górę, gdy szczelinę należy zmniejszyć, lub w dół — gdy szczelinę należy powiększyć. Po przeprowadzeniu regulacji i dokręceniu wkręta –1- należy jeszcze raz sprawdzić czy szczelina jest prawidłowa. W przypadku gdy nie można ustawić zapłonu, należy sprawdzić czy nie został ścięty klin ustalający koło magnesowe na wale korbowym.  Powodem złej pracy iskrownika-prądnicy mogą być również następujące usterki:  * przebicie cewki zapłonowej  * przebicie przewodu wysokiego napięci  * przebicie kondensatora lub jego luźne osadzenie w podstawie (brak masy lub „słaba" masa)  * silnie nadpalone styki przerywacza.  Objawami zewnętrznego przebicia cewki zapłonowej lub przewodu wysokiego napięcia jest słaba iskra świecy, która na ogół po wkręceniu w głowicę nie daje iskry pod ciśnieniem panującym w komorze sprężania. Naprawa usterek jest możliwa jedynie przez wymianę uszkodzonych części.